ادبیات «شیخ دبایاته» مهاجم تیم فوتبال استقلال در تازه ترین مصاحبه خود با ادبیات حاکم بر فوتبال ایران چقدر شباهت دارد؟ دیاباته که خیلی زود با گلزنی هایش جای خود را در دل هواداران استقلال باز کرد، شب گذشته میهمان یک برنامه تلویزیونی بود و اغراق نیست اگر بگوییم با اظهاراتش که سراسر احترام و انسانیت بود، قلب تمام فوتبال‌دوستان را تسخیر کرد.
فوتبال ایران بخصوص در سال های اخیر بیشتر و بیشتر در مرداب حاشیه ها و بی احترامی ها فرو رفته است. اتفاقاتی که در فوتبال ایران رخ داده، تقریبا باعث شده است تا همه ما «اصل» داستان را فراموش کنیم و برای یک گل، یک آفساید، یک پنالتی و یک قهرمانی کیلومترها مرز ادب و انسانیت را جابجا کنیم.
اما آیا این جریان حاکم بر فوتبال ایران، این میزان از فرورفتگی در حاشیه ها و بی احترامی ها با اظهارات شیخ دیاباته و دیدگاه او قابل مقایسه است؟ دیاباته هرچه گفت از انسانیت، احترام، خانواده و دوستی گفت.
او خیلی زود و در ابتدای صحبت هایش، پرده از دیدگاه خاص خود برداشت و تکلیفش را با فوتبال و هواداران مشخص کرد: «چیزی که میل دارم به ایرانیان بگویم و برای من در اولویت قرار دارد، شان انسانیت است. انسان‌ها برای من اهمیت بیشتری از فوتبال دارند؛ پس از صحبت کردن راجع به انسانیت، می‌توانیم درباره فوتبال صحبت کنیم. دوست دارم همه بدانند که مهم‌ترین مسئله برای من انسانیت است؛ من یک انسان هستم، سایر انسان‌ها جزو اعضای خانواده‌ام به حساب می‌آیند و تمام آنها برای من مهم هستند.»
تعصب دیاباته هم رنگ و بوی متفاوتی از تعصب بازیکنان ایرانی دارد. بازیکنان ایرانی گاهی در مقام قضاوت، تحقیر و توهین در داخل و خارج از زمین قصد دارند خود را متعصب جلوه بدهند ولی وقتی پای پول و منافع شخصی در میان باشد، همه چیز را فراموش می کنند. دیاباته که بعد از جدایی آندره استراماچونی سرمربی سابق استقلال می توانست از این تیم جدا شود اما به قراردادش متعهد ماند و دلیلش را همان انسانیت عنوان کرد: «من فراموش نکردم که اول از همه یک انسان هستم؛ من قراردادی برای بازی امضا کردم و هر اتفاقی بیفتد، هر کاری خواهم کرد تا در زمین فوتبال بهترین کارایی را داشته باشم و خواهم جنگید.»
نظرات (0)