غلامرضا صفرنژاد بروجنی در مصاحبه اختصاصی با خبرنگار تحریریه صنعت خبرگزاری صدا و سیما با اشاره به قدمت دیرینه ی این صنعت افزود: از ۲۵۰۰ سال پیش با کشف کارگاههای زیرزمینی، تولید محصولات آبگینه‌ای شکل گرفت، بعد از انقلاب نیز تلاش صنعتگران این حوزه، تجار و واردکنندگان این صنعت، بیشتر شد بطوریکه ترغیب شدند واحد‌هایی را برای تولید این محصول پرکاربرد در کشور ایجاد کنند.

وی گفت: در حال حاضر، صنعت بلور ما، هم از نظر کیفیت و هم از نظر کمیّت به استاندارد‌های بالایی رسیده است.

رئیس اتحادیه چینی و بلور تهران گفت: مانند دیگر صنایع، چالش‌هایی هم در این صنعت وجود دارد، اما علت اینکه ما توانستیم با وجود این چالش‌ها به فناوری‌هایی دست یابیم، این است که بخش خصوصی در این صنعت سرمایه گذاری خوبی کرده است.

صفرنژاد دلیل اختلاف قیمت ظروف چینی با ظروف بلور را مواد اولیه سیلیسی که در داخل کشور وجود دارد عنوان کرد و گفت: وجود این منابع خدادادی موجب شده است تا این مواد با قیمت کمتری به دست تولیدکننده برسد.

وی همچنین گفت: ظروف بلوری که اصطلاحا به آن” ظروف پذیرایی و یا روی میزی ” گفته میشود، به لحاظ وزنی نسبت به ظروف چینی سبکت‌تر است و فرم دهی آن به مراتب بالاتر از ظروف چینی است.

رئیس اتحادیه چینی و بلور تهران افزود: در خصوص تولید ظروف غذاخوری اوپال هم گفت: چند واحد بزرگ در کشور فعال است و محصولات متنوعی را در این حوزه تولید و مازاد بر نیاز کشور را به کشور‌های مشترک المنافع (CIS) حتی به کشور‌های آمریکای جنوبی صادر می‌کنند.

صفرنژاد اضافه کرد: اعمال تحریم‌ها و شدید‌تر کردن آنها، نه تنها ما را به خارج از کشور وابسته نکرد بلکه سبب شد تا صنعتگران این حوزه به بلوغ فراتر از نظر کیفیت و کمیت برسند و با افزایش حجم تولیدات، علاوه بر نیاز بازار داخل، چشم اندازی هم به بازار‌های صادراتی داشته باشند.

وی گفت: برای تسخیر بیشتر بازار‌های صادراتی نیاز است دولت از این صنعت حمایت کند، به گونه ایی که فرایند کاغذ بازی‌های (بروکراسی) کاغذبازی اداری و مشکلات ترانزیت و نقل و انتقال مالی را هموار کند.