به تازگی در فضای مجازی مازندران خبری با این عنوان مبنی بر اینکه “مازندران؛ سیاه چاله پرندگان مهاجر!؟ سود میلیاردی مافیای صید پرندگان مهاجر در مازندران/ صید سالانه ۵۰۰ هزار تا یک میلیون قطعه پرنده مهاجر در مازندران” در حال بازنشر است که با آمارهای مسوولان حفاظت محیط زیست استان در تضاد است.
هرسال از اواسط شهریور تا اواسط زمستان تالاب و آب‌بندان های مازندران میزبان گونه های مختلف پرندگان از نقاط سردسیر کشورهای حاشیه دریای خزر است که به امید یافتن مکان گرم و غذا به این مقصد عزم سفر می‌کنند.
بنا برآمار اداره حیات وحش محیط زیست مازندران، بیشتر از ۷۰ گونه از پرندگان مهاجر بومی و غیر بومی به تالاب ها و آبگیرهای این استان کوچ زمستانی دارند.
غازها، فلامینگوها، آب‌چلیک‌ها، باکلان‌ها و حواصیل‌ها از جمله پرندگان مهاجری هستند که برای در امان ماندن از گزند سرمای فصول سردسال به تالاب ها و آب بندان‌های مازندران می آیند و چند ماه را در این خطه از شمال کشور سپری می کنند.
مازندران افزون بر تالاب بین المللی میانکاله و ۲ تالاب فریدونکنار و کیاسر، ۹۱۵ قطعه آب بندان به گستره حدود ۱۸ هزار هکتار دارد و مناسب ترین زیستگاه برای پرندگان مهاجر محسوب می شوند. بیشتر پرندگان مهاجر برای زمستان گذرانی روزهای سرد سال را در تالاب میانکاله بهشهر سپری می کنند.
همچنین افزون بر زمستان گذرانی پرندگان مهاجر در مازندران، برخی پرندگان مهاجر برای تابستان گذرانی مازندران را انتخاب می کنند که شامل حواصیل، بلبل، زنبورخواران، سسک، بوتیمار، گاو چرانک و پرستو دریایی است.
مسئولان و کارشناسان امر در حوزه محیط زیست مازندران عنوان می کنند در سالهای اخیر به دلیل شرایط جوی بارش کم، پسروی آب دریای خزر و کم آبی تالاب ها به عنوان اصلی ترین محیط زیست پرندگان مهاجر در این استان میزان مهاجرت پرندگان کم شده است و حتی در سالهای اوج حضور پرندگان مهاجر تعداد آنها به میزانی که فضای مجازی مطرح شده است نمی رسید.
آنها برچیده شدن بساط برخی بسترها برای شکار، عرضه و فروش پرندگان مهاجر در مازندران را از دیگر عوامل کاهش میزان صید و شکار ین نوع پرندگان در استان برشمرده است.
